In 2010 studeerde ik af aan de Universiteit van Tilburg. Ik studeerde wijsbegeerte en behaalde een zogeheten Bachelor of Fine Arts. Tussen 2011 en 2013 gaf ik een aantal perioden les aan de Fontys Hogeschool voor de Kunsten in Tilburg, ik gaf daar het vak ‘Filosofie en Kunst’ aan studenten van de minor ‘Kunst, Cultuur en Onderzoek’. Ook hielp ik mee met het vak ‘onderzoek’ en begeleide ik studenten in hun onderzoek naar een zelfgekozen onderwerp. Studenten hoopten vaak bij mij antwoorden te vinden, maar ik deed mijn uiterste best om ze vooral minder bang voor vragen, twijfel en onzekerheid te laten zijn en deze juist op een constructieve kritische manier in te zetten. Ik probeerde ze uit te dagen en te laten ervaren dat bijvoorbeeld het analyseren van een kunstwerk niet hoeft te betekenen dat je daarmee het werk ‘kapot’ maakt, maar dat je er juist aanvullende perspectieven mee kunt opdoen.

Als filosoof ben ik zelf vooral een eeuwige student die blijft vragen en zoeken, steeds minder weet maar daar steeds meer van geniet. Tijdens mijn studie wijsbegeerte aan de UVT leerde ik het grote twijfelen te waarderen en het belang van kritisch blijven. Mijn worsteling met fantasie en werkelijkheid komt hier het meest nadrukkelijk naar voren omdat ik steeds meer zoek naar een manier om een ‘idealistische grip op de werkelijkheid’ te krijgen. Naar mijn mening liggen hier de grootste uitdagingen. In een absurdistische werkelijkheid waarin praktische grenzen steeds vloeibaarder lijken te worden (wat niet hetzelfde is als een totale relativering van ons concept van waarheid of objectieve werkelijkheid) zijn morele en maatschappelijke onderwerpen misschien wel de enige relevante.